Å kome til eit anna land,
setje føtene på ukjent strand.
Usikker og redd
etter det som har skjedd.
Himmelen er blå,
men eg kan ikkje sjå
nokon som eg kjenner –
familie eller venner
Det er som om ingen ser meg,
alle må berre skunda seg.
Men så ser eg at du stoppar opp
Og seier: - kom, opp og hopp!
Du har ei framtid framfor deg.
Ta mi hand og bli med meg.
Eg tek tak i ei vennleg hand
som leier meg roleg
inn i eit ukjent land.
Se video under bildet.
Diktet er skrevet av Marie Spikkeland Holm, 11 år, fra 6. klasse ved Kviteseid skule.
