Det er krig.
Eg ser folk dø rundt meg.
Eg gøymer meg i eit hus.
Eg er kald, skitten og redd.
Det kjem nokon inn og seier:
- Båten er klar!
Eg brukar det siste pengane mine
på båtreisa.
Det er storm og uvær.
Bølgjene slår opp mot kanten.
Nokon fell ut i det iskalde vatnet –
dei druknar i havet.
Eg blir redd.
Endeleg ser eg land.
Vi går langt.
Eg er sliten.
Diktet er skrevet av Nicolay Mælen, 11 år, fra 6. klasse ved Kviteseid skule.